Υπάρχουν μερικά σημεία στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας που γεννούν σκληρά ερωτήματα. Με το 70% του προπολεμικού εβραϊκού της πληθυσμού να έχει εξοντωθεί στα στρατόπεδα του Ναζισμού, η χώρα βρίσκεται σε μία από τις πρώτες θέσεις στη θλιβερή σύγκριση, ξεπερνώντας ακόμα και το ίδιο το Ράιχ. Φταίνε μόνο οι ξένοι κατακτητές γι'' αυτή την επίδοση; Την ίδια επίσης εποχή, στη διάρκεια του τελευταίου παγκοσμίου πολέμου, μία ιστορική μειονότητα, οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Ηπείρου,"εκκαθαρίστηκαν" με τον πλέον απόλυτο τρόπο. Δεν είναι παιχνίδια της προπαγάνδας-ανθελληνικής ή φιλελληνικής- αυτά τα ζητήματα. Είναι θέματα ιστορικά με καίριο και πολύπλευρο ενδιαφέρον. Η τυχόν αποφυγή των απαντήσεων, της έρευνας για το υι έγινε και πως έγινε, υπονομεύει καίρια την ιστορική και πολιτική μας παιδεία και ανοίγει το δρόμο για νέες "απρόσμενες" εξάρσεις των παθών και των εγκλημάτων. Αλοίμονο στα έθνη και στις κοινωνίες που πιστεύουν ότι βρίσκονται πάνω και πέρα από την ιστορία και ότι είναι "εξ ορισμού" αναμάρτητες.....