Στο βιβλίο αυτό πρωταγωνιστούν οι Έλληνες πολίτες του 19ου αιώνα, που κατεβαίνουν στις προεκλογικές συγκεντρώσεις, διαβάζουν εφημερίδες, φωνάζουν, παθιάζονται και ψηφίζουν, για να «ασπρίσουν» ή να «μαυρίσουν» ευπρεπείς αλλά και «βαγαπόντηδες» πολιτικούς. «Οι θορυβώδεις εκδηλώσεις στους δρόμους και στις πλατείες, οι "κλασικές" σήμερα διαδρομές των διαδηλώσεων από την Ομόνοια στο Σύνταγμα, τα βεγγαλικά, "αι δια τενεκέδων συναυλίαι", οι ζητωκραυγές, τα γιουχαρίσματα, "αι μούντσαι" τα "πηγαδάκια", οι καυγάδες έξω από τα εκλογικά τμήματα και τα καφενεία, οι προεκλογικές ομιλίες...» όλα αυτά είναι το αντικείμενο αυτού του βιβλίου: η μελέτη δηλαδή των εκλογικών ηθών και της καθημερινότητας των έξι εκλογικών αναμετρήσεων της περιόδου 1881-1895, που εναλλάσσουν στην εξουσία τα δύο μεγάλα κόμματα, το τρικουπικό και το δηλιγιαννικό. Με πηγή τις εφημερίδες της εποχής μελετώνται οι πολιτικές πρακτικές, τα σύμβολα, τα συνθήματα, οι συμπεριφορές ψηφοφόρων και υποψηφίων βουλευτών, το τελετουργικό της ψηφοφορίας, η υποδοχή της νίκης και της ήττας, οι θριαμβολογίες και οι κινδυνολογίες. Παράλληλα, η συγγραφέας απαντά και στα εξής ερωτήματα: πώς ψήφιζαν τότε οι Έλληνες, ποιο είναι κάθε φορά το νόημα και η σημασία των εκλογών; Ποιος ο ρόλος του Τύπου; Πώς συμβάλλει στη διαμόρφωση των εκλογικών και εν γένει πολιτικών ηθών, πώς επιχειρηματολογεί; Πώς, παράλληλα, αλλάζουν και οι ίδιες οι εφημερίδες και η περί δημοσιογραφίας αντίληψη;